Vandaag gingen we eindelijk op vakantie. ‘s-Ochtends Rosalie iets vroeger wakker maken voor de fles en weer terug zodat ze wat langer slaapt, dat lukte goed. Uiteindelijk vertrekken we iets over negenen met mijn vader naar Schiphol. Om 10:15 zijn we er, met heel veel spullen ;-). Buggy, autostoeltje, campingbedje, 2 koffers, 2 rugzakken handbagage en geen problemen met inchecken. Wat een spullen zeg, we lijken wel te emigreren ;-). Het duurt alleen lang.
We vertrekken op tijd, 13:40, en onze Comfort class plaatsen zijn perfect, helemaal vooraan met duidelijk meer ruimte. Gelukkig heeft Rosalie geen last van het opstijgen en na 1,5 uur valt ze in slaap. Helaas maar voor 30 minuten. Daarna wil ze niet meer slapen, je ziet haar steeds meer moe worden. Doordat we vooraan zitten lopen er veel mensen langs of die staan daar te wachten, daardoor krijgt ze steeds extra impulsen. Even wandelen, spelen, etc. Ze huilt niet steeds, maar je ziet haar vechten tegen de slaap. Uiteindelijk valt ze ca. 3,5 uur voor het einde in slaap en slaapt dan 3 uur in haar stoel en bij ons op schoot. Daarna is ze weer redelijk fit en in ieder geval vrolijk.
Hoe ging de vlucht voor de rest? Best goed, ik vond het alleen heel erg zielig voor Rosalie en voelde me erg schuldig. De purser was een bitch, erg kortaf en weinig behulpzaam als je wat vraagt. Wel is het reizen zo veel vermoeiender omdat je steeds met Rosalie bezig bent.
Na landing gaat het allemaal lekker snel, immigratie, koffers, douane en auto binnen 2 uur. Heel aardige en behulpzame douaniers en ander personeel, da’s wel eens anders geweest! We hebben een erg leuke, kleine SUV, een Jeep.
Snel naar het hotel, Rosalie een fles. Die ligt meteen in coma. Ik nog snel naar de winkel voor melk. Om te eten bestellen we chinees. Da’s het leukste van Amerika, alles is te bestellen en bezorgen. Om 21:15 gaat het licht uit. Om 3.00 komt Rosalie nog eventjes voor een fles. Die slaapt nu nog, 7.00. Zometeen naar onze villa in Cape Coral.
One Response to De reis naar Miami: 29 december 2007