Vandaag doen we het lekker rustig aan. Rosalie heeft nog steeds een beetje oorpijn. Wat is dat toch met haar? Erg vervelend. Wat druppels en neusspray en ze slaapt nog wat na het ontbijt. Na de lunch is ze weer wat opgeknapt. De lunch is deze keer mexicaans, best ok. Zachte taco met vis en een burrito met kip, te weinig gevuld wat mij betreft maar best okay. Ik wil later nog wat halen bij een Padang tentje.
Na de lunch ga ik met de kids op pad voor een kleinigheidje. Hier is een speelgoedwinkel niet zo snel gevonden. Veel leuker kiezen ze iets van hier, een draakje met een oprolkoord voor Florian en een boemerang voor Rosalie. Dan terug want de masseuses zijn er al. Ik krijg een voetreflex massage, Alice een rug massage en Rosalie een manicure. Lekker hoor! Florian die kijkt een beetje vreemd, zeker als ze mama gaan ‘slaan’.
Daarna haal ik nog wat lekkers bij dat Padang tentje. Dat is meer Sumatraans indonesisch en niet zo afgestemd op de toerist. Ze koken de gerechten en zetten die in een vitrine. Als je dus vroeger komt is het verser (en veiliger ;-)). Ik kies rijst, een pittig tahu gerecht, kousenband met taugé en rund rendang. Dit alles om mee te nemen in papier met een bananenblad er over en dan dicht gevouwen. De rendang is het minst, smaak wel goed maar vlees taai. Tahu heerlijk pittig en de kousenband lekker. Lekker snackje zo tussendoor ;-).
’s Avonds gaan we lekker sushi eten bij Sushi Toro, lekkere creaties met unagi, tempura garnaal, spicy mayo, etc. Lekker en de kids natuurlijk weer komkommer rolletjes, tonijnrolletjes en tempura garnaal.
En dan is er weer een dag voorbij, de tijd vliegt!
Vandaag regent het, de eerste keer deze vakantie. Na het ontbijt lijkt het gelukkig droog te worden. We gaan naar een olifanten opvangcentrum in Taro, net boven Ubud. Wayan van Baruna is onze chauffeur vandaag, een fijne vent die goed engels spreekt, wel zo makkelijk. Het plan is om eerst naar de olifanten te gaan, dan naar/via Tengalan naar Pura Gunung Kawi te gaan. Effe kijken hoe het gaat.
Als we vertrekken begint het flink te regenen, hmmm da’s niet zo fijn als je een ritje op een olifant wil maken! De rit er naartoe is weer erg leuk, gelukkig is het droog als we aankomen. Het blijkt een vrij klein park te zijn speciaal voor olifanten. Dit zijn olifanten die gewerkt hebben in Sumatra en hier worden opgevangen. De kids vinden het prachtig en hebben zin in het ritje op de rug van zo’n gevaarte, want groot zijn ze! We moeten even wachten en toevallig op tijd voor een show, de olifanten hebben wat trucjes geleerd en ook dit vinden de kids geweldig, een olifant die een bal schopt of gooit, of er één die zelfs met een mondharmonica speelt. Leuk om te zien.
We spreken nog een Nederlands stel in het restaurant als we wat drinken over Bali. Altijd leuk om wat ervaringen uit te wisselen. Rosalie bietst nog een soepje van ‘hun’ buffet mee, aardig. Daarna mogen wij op de olifant. Man wat zijn ze groot! Florian zit bij mij en vind het prachtig, Rosalie bij mama net achter ons. Halverwege horen we opeens een flinke toeter van een olifant, ik dacht eerst dat het kwam van de olifant van Alice en Rosalie. Het beest draait om! Later hoor ik dat het dus niet die van hun was maar die er net achter, die wilde bij zijn baby lopen. Tja en dan moet dat natuurlijk maar ;-). Er worden nog wat fotos gemaakt als we er bijna zijn, dan is Florian helemaal gepikeerd omdat onze olifant niet gespoten heeft! Hij wil nog een keer ;-). De kids kiezen allebei een klein soeveniertje uit.
Het is dan al zo laat dat we besluiten om te gaan lunchen en dan maar terug. We willen ook nog even langs een grote supermarkt en Wayan weet een goede, leuk! Eerst een lekkere lunch waarbij we door Tenganan rijden, mooi uitzicht over rijst velden maar erg toeristisch, wij stoppen niet. Lunchplek bij een leuk restaurant met super uitzicht. Daar spreken we een Belgisch stel met kleine kinderen, heerlijk de herkenning van hetzelfde gedoe met kinderen. Ze zijn echt allemaal, ja allemaal, hetzelfde :-).
De supermarkt is leuk om te zien en de grootste die ik hier heb gezien. Het kost echt allemaal weinig. Helaas geen waterschoentjes dan maar sandalen die daarvoor handig kunnen zijn. Kids nog een klein cadeautje van hun geld van opa, het is nog steeds niet op zo ;-). Rond 16.00 zijn we weer terug. Een leuke dag zo en Wayan is echt een fijne chauffeur, de fijnste tot nu toe!
We eten bij een warung vlakbij. Niet geweldig, wel lekker hoor maar vooral heel vriendelijk. Ze bakken verse frites voor de kids, die eten dus nasi, frites en sate, terwijl er geen frites op het menu stond. De frites vers gesneden en gebakken, dat maak je bij ons niet mee! Voor 2 nasi, 1 bami, 1 sate, 2 frites, 2 cola, 1 lassi mango en een bord fruit moeten we 11 euro afrekenen. Dan terug, om in tenpakken. Morgen naar Amed, om 10 uur worden we opgepikt.
[xmlgm ngg_gallery=73]