browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

De camper ophalen en echt op pad

Posted by on juli 15, 2014

Florian heeft lekker uitgeslapen maar we twijfelen of hij ziek is, hij voelt zo warm aan! We pakken in en onderweg lijkt Florian weer aardig opgeknapt, hij houdt geen seconde zijn mond dicht! Gelukkig maar.

We komen mooi op tijd aan en we zijn binnen een uur klaar met ophalen. Nog ff de spullen over sjouwen en dan kunnen we op pad. Eerst de auto terugbrengen. Alice’s eerste Amerikaanse kilometers ;-). Ook dit levert geen problemen op.

De camper is wat we hadden gereserveerd. Hij is iets groter dan die uit Australie en het grootste voordeel is de automaat en het rechtsrijden! Nu moeten we de rest van de spullen nog halen en we struinen dus aardig wat winkels af. Voor de lunch een broodje (hmmm zeg maar gerust brood) en dan op zoek naar een camping. De eerste is vol, ik bel er één en die zou terugbellen maar dat duurt te lang en de volgende heeft plek: Rusnik Campground. We krijgen een mooi plekje, erg rustig tussen de bomen vlakbij speeltuintje en zwembad. Eerst zwemmen, hier mag niet met floatation devices (bandjes, vesten, etc.) gezwommen worden ivm liability (rare mensen die Amerikanen). Florian mag dus wel zonder bandjes erin met mij natuurlijk. Na een halfuurtje trekt het helemaal dicht en gaan we snel ff douchen. Florian is weer erg gespannen door de regen, wat is dat toch? Snel naar de camper. Dit geeft toch wel een stuk leuker vakantie gevoel en de eerste camping vind ik een positieve eerste indruk van kamperen in de States.

Vanavond eens zelf koken, alhoewel koken, we gaan broccoli koken met gebakken worstjes. Maar naar nu blijkt zijn we zout vergeten en iets van aardappels of brood. Ach de kids eten nu redelijk goed en ik heb nog wat over van een broodje van die middag.

De kids moeten nu ook samen in 1 bed in hun zelf uitgezochte slaapzakken. Zij krijgen de plek boven de bestuurders en we hebben een veiligheidshekje gekregen. Niet nog een keer zo’n ervaring als in Australie waar Rosalie uit bed viel (ik snap nog steeds niet dat ik ze opving!). Ze vallen vrij vlug in slaap en het is hier erg stil (buiten, binnen loeit de airco) en donker. Eens kijken wat we morgen gaan doen, het weer is nog 1 dag slecht.

[xmlgm ngg_gallery=35]

Comments are closed.