Na de mooie dag werd Rosalie ’s avonds ziek. Best hoge koorts, 39.6 om 23.30, ook moest ze spugen die nacht. Ik ben er maar bij gaan liggen, ze had het zo koud en voelde zo heet.
’s Ochtends zijn we naar het ziekenhuis in Wodonga gereden. Rosalie was wel alweer wat opgeknapt maar ik was best een beetje ongerust. In het ziekenhuis werden we snel geholpen en we moesten Rosalie laten plassen in een bekertje. Ze werd verder onderzocht, luisteren naar longen, hart en voelen van buik, kijken in keel, oren enzo. We dachten zelf aan blaasontsteking.
Het plassen is een hele bevalling gebleken ;-). ’s Ochtends al geprobeerd maar dat zag madam niet zitten, plassen met een bekertje eronder. Nu moest het dus, en dan sta je daar. Uiteindelijk, na laten drinken en tig keer proberen, zijn we teruggegaan naar de camper (voor de deur) en heeft madam in een grote sla schaal geplast.
Ja hoor, blaasontsteking. We krijgen abtibiotica mee en plasje wordt op kweek gezet. Volgende week terugbellen om te zien of we de juiste antibiotica hebben gehad.
Wel is het heel goed geregeld voor ons, we werden geholpen zonder ook maar iets te hoeven betalen, alleen een verzekeringspasje was voldoende. Er is een ‘verdrag’ tussen NL en Australie voor medische hulp. Alleen 7 AUD voor de medicijnen.
Nu is Rosalie al weer aardig opgeknapt, praatjes genoeg in ieder geval. Enerverend nachtje en dagje ;-). Hopelijk is ze snel weer helemaal okay, ze is nu iets te gemakkelijk ;-).